Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΩΝ (ΕΕΔ) εκφράζει την έντονη αντίθεσή της στην τροπολογία στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών με Τίτλο «Ενσωμάτωση στην Ελληνική Νομοθεσία της Οδηγίας 2015/ 637/ΕΕ του Συμβουλίου της 20ης Απριλίου 2015 (EEL 106/24.4.2015», που κατέθεσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία επιδιώκεται η αναβολή της έναρξης της ισχύος των διατάξεων του άρθρου 182 του Νόμου 4512/2018, που αφορούν τις περιπτώσεις διαφορών, στις οποίες είναι «υποχρεωτική» η προσφυγή στην διαμεσολάβηση, έως την 16η Σεπτεμβρίου 2019, δηλαδή για το επόμενο δικαστηριακό έτος.
1.Η ενέργεια αυτή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων:
• Παρεμποδίζει την διάδοση και εδραίωση του θεσμού της Διαμεσολάβησης επί ζημιά της κοινωνίας εν γενεί και ειδικότερα των πολιτών, που έχουν ήδη διάφορες προς επίλυση, οι οποίοι, μόνο κέρδος μπορούν να έχουν από τη φιλική επίλυση των διαφορών τους μέσω ενός θεσμού που, το ίδιο το Υπουργείο, χαρακτηρίζει ως «λύση πολιτισμού».
• Αγνοεί τους Έλληνες Διαμεσολαβητές (στην πλειονότητά τους Δικηγόρους), οι οποίοι έχουν επενδύσει στον θεσμό –διότι τον πίστεψαν και τον πιστεύουν– αφιερώνοντας χρόνο και δαπανώντας χρήματα, με αποτέλεσμα, ευλόγως, να αναμένουν την αναγνώριση των κόπων και των προσπαθειών τους.
• Αποδυναμώνει τις προσπάθειες διαφόρων φορέων, μεταξύ των οποίων και η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΩΝ (ΕΕΔ), που με αφοσίωση, κόπο και χωρίς κανένα οικονομικό όφελος αγωνίζονται εδώ και πολλά χρόνια για την διάδοση του θεσμού με την διοργάνωση σε Δήμους, εντός και εκτός Αττικής, Ημερίδων με στόχο την ενημέρωση, κυρίως των πολιτών για έναν θεσμό, που έχει αποδειχθεί, σε όποιο Κράτος εφαρμόστηκε, επωφελής και για τα αντιμαχόμενα μέρη, στα οποία επιτρέπει να λύσουν τις διαφορές τους γρήγορα, οικονομικά και με τρόπο ειρηνικό, πράγμα που επιτρέπει την διατήρηση των σχέσεων τους και, ενδεχομένως, την περαιτέρω συνεργασία τους, αλλά που έχει αποδειχθεί επωφελής και για τα ίδια τα Κράτη, που τον εφήρμοσαν, στα οποία επέτρεψε την εξοικονόμηση τεράστιων ποσών και την εντυπωσιακή αναβάθμιση της λειτουργίας των Δικαστηρίων τους.
• Αγνοεί και τους Δικηγόρους, που δεν έχουν μεν εκπαιδευτεί ως Διαμεσολαβητές, πλην όμως πιστεύουν στον θεσμό της Διαμεσολάβησης και έχουν ήδη προετοιμαστεί ως νομικοί παραστάτες των εντολέων τους στη διαδικασία της Διαμεσολάβησης, παρακολουθώντας σχετικά σεμινάρια, που συνεχώς διοργανώνονται και μάλιστα, εδώ και αρκετούς μήνες με προ οφθαλμών την «υποχρεωτική» Διαμεσολάβηση, που στην ουσία δεν είναι υποχρεωτική, όπως επανειλημμένα εκθέσαμε σε υπομνήματα, επιστολές και αλλά έγγραφα μας προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης, αλλά και ευρύτερα.
2. Αξιοσημείωτο είναι ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης απέφυγε να γνωστοποιήσει οπουδήποτε λόγο, στον οποίο να εδράζεται η απόφαση του να καταθέσει την εν λόγω τροπολογία και ο οποίος να δικαιολογεί την αναβολή της εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 182 του Ν 4513/2018. Προς τι και γιατί μια τέτοια αναβολή; Τι θα γίνει μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2019, που θα καθιστά τότε δοκιμή την εφαρμογή των διατάξεων περί «υποχρεωτικής» διαμεσολάβησης και που δεν συντρέχει σήμερα; Δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι η κίνηση αυτή του Υπουργείου Δικαιοσύνης ταυτίζεται πλήρως με την θέση εκείνων, που είναι πολέμιοι του θεσμού της Διαμεσολάβησης και το μόνο που επιδιώκουν είναι η αποτυχία της, παραγνωρίζοντας πλήρως τα θετικά στοιχεία και τα οφέλη της Διαμεσολάβησης, τόσο για την κοινωνία, όσο και για τους ίδιους, πιστεύοντας εσφαλμένα, ότι η εδραίωση της θα βλάψει τα οικονομικά τους συμφέροντα.
Καλούμε λοιπόν, για άλλη μία φορά, το Υπουργείο Δικαιοσύνης:
α. Να στηρίξει τον Νόμο 4512/2018 ως έχει, αποσύροντας την τροπολογία την οποία κατέθεσε και
β. Να φροντίσει αποτελεσματικά για την διάδοση του θεσμού της Διαμεσολάβησης στο ευρύ κοινό μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι όσα εκθέτουμε ανωτέρω θα ληφθούν υπόψη από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και δραττόμεθα της ευκαιρίας για να εκφράσουμε την έκπληξη και την απογοήτευση μας που οι προσπάθειες, τις οποίες κάνουμε εδώ και πολλές εβδομάδες, προκειμένου να μας δοθεί η ευκαιρία μιας ακρόασης, έχουν παραμείνει άκαρπες.